ASM mimarisinde Linux üzerinde Oracle 11g kurulumu - 2

Bir önceki makelemizde, Vmware ESX Server platformunda kurulu olan Oracle Enterprise Linux(OEL) 5.0 işletim sisteminde yapılandırdığımız ve mühürlediğimiz DATA1, DATA2 ve RECO1 adlı ASM disklerinde Oracle 11g R1 veritabanı kurulumuna başlayacağız.

1)      Vmware programında OEL 5.0 makinemizi çalıştırıp “oracle” kullanıcısı ile oturum açıyoruz. Daha önceden /home/oracle dizini altına kopyaladığım Oracle11g DB kurulum programını terminal penceresinden;

$  /home/oracle/runInstaller.sh komutu ile grafiksel kurulum sihirbazını çalıştırıyoruz.

2)      Advanced Installation seçeneğini işaretlerek NEXT düğmesine tıklıyoruz.

3)      Varsayılan envanter dizini ve Operating System Group altında oinstall adlı grubu seçili bırakarak ilerliyoruz.

4)      Kurulum tipi olarak üç seçenek çıkacak;

a)      ENTERPRISE EDITION: Flashback Database gibi pek çok özelliği barındırmaktadır. Oracle Spatial, Real Application Clusters, Oracle OLAP, Oracle Label Security ve Oracle Data Mining gibi özellikler bu lisanslama modelinde mevcuttur.

b)      STANDART EDITION: Orta boy ölçekli firmalar için gerekli olacak özelliklere sahiptir. 4 tane CPU ya kadar sınırlı Real Application Clusters gibi özellik bu lisanslama paketine dahildir. Ancak, Oracle Label Security gibi pek çok add-on özellik mevcut değildir.

c)       CUSTOM: Yüklenecek add-on seçenekleri sizin belirlemenizi sağlar.

                 Enterprise Edition seçeneğini seçerek ileriyoruz.

5)      Bir önceki makalede oracle kullanıcısının profil dosyasında tanımladığımız ORACLE_BASE ve ORACLE_HOME  değişkenleri bu pencerede karşımıza çıkmaktadır. Varsayılan lokasyonları değiştirmeden yolumuza devam ediyoruz.

6)      Başarılı kurulum için yapılan “kurulum öncesi gereksinimler” testini başarıyla geçtikten sonra ilerliyoruz.

7)      Select Configuration Option kısmında Configure Automatic Storage Managent(ASM) seçeneğini seçerek Oracle veritabanı dosyalarının bulunacağı disk gruplarını oluşturacağız. Seçimi yapıp ASM instance için sistem parolasını girerek ilerliyoruz.

8)      Daha önceden mühürlediğimiz ASM disklerimizi sisteme göstermek için alttaki Change Disk Discovery Path… adlı düğmeye tıklayıp /dev/sd* ile disklerin lokasyonunu sisteme tanıtıyoruz.

9)      DATA adlı disk grubunda bulunacak ilk iki diski işaretleyip REDUNDANCY seçeneğini Normal olarak işaretliyoruz ve ilerliyoruz. Üçüncü disk ilerde veritabanı kurulumunda Flashback Database seçeneğini kullanmak üzere RECO disk grubunda yer alacağından işaretlenmemesi gerekmektedir.

Normal: Eğer diskleriniz RAID mimarisinde değilse seçilir ve bu redundancy mimarisinde disk grubunda en az 2 fiziksel disk bulunmalıdır.

External: Diskleriniz donanımsal RAID ile yapılandırılmışsa bu seçenek seçilir ve disk grubu RAID koruması altındadır. Tek disk yeterlidir.

10)   Oracle lisanslaması sonrasında size verilen Metalink Kodunu buraya girebilirsiniz. Metalink kodunuz olmadan yama indiremez ve destek alamazsınız. Kurulum sonrasında da Oracle firması ile irtibata geçerek metalink kodunuzu sağlayabilirsiniz. Test amaçlı kurulum yaptığımızdan, bu pencerede birşey girmeden ilerliyoruz.

11)   Summary penceresinde son gözden geçirme yaptıktan sonra INSTALL düğmesine basarak Oracle 11g yazılımı ve ASM instance kurulumuna başlıyoruz.

12)   En son kurulum ekranında çıkan kurulum scriptlerinin terminal pencerede çalıştırılması gerekmektedır. Bu scriptler root hesabı ile çalıştırılacağından terminal pencerede su - root komutu ile ”root” hesabına geçilmelidir.

13)   Her iki scriptte çalıştırıldıktan sonra Execute Confıguration Scripts penceresinde OK tuşuna tıklıyoruz.

14)   Oracle Net Configuration Asistant ile Oracle NET servisleri ve listener konfigürasyonu yapılmakta, Oracle Database Configuration Assistant ile veritabanı parameter değerleri oluşturulmaktadır.

15)   Bir sonraki aşamada veritabanı kurulumuna geçiyoruz. Bu amaçla, yeni bir terminal pencerede aşağıdaki komutu çalıştırarak Veritabanı Yapılandırma Sihirbazını çağırıyoruz.

              $  /u01/app/oracle/product/11.1.0/db_1/bin/dbca

16)   Database Configuration Assistant penceresinde, Create a Database seçeneğini tıklayarak ileriliyoruz.

17)   İkinci adımda yer alan veritabanı şablonlarından General Purpose or Transaction Processing seçeneğini tıklayarak ilerliyoruz.

a)      General Purpose or Transation Processing : Kullanıcı sayısının yüksek, transactionların yoğun ve kısa aralıklarla oluştuğu, ve yüklemelerin create ve update işlemleri olduğu 7/24 zamanları için bu şablon önerilir. Instance yönetimi bu pozisyona uygun oluşturulur.

b)      Custom Database: Parametre değerlerini manuel giriş yapılacağı durumlarda kullanılır. Database dosyaları kurulum esnasında manuel oluşturulur.

c)       Data Warehouse: Kullanıcıların raporlama, yoğun olarak sorgu ve analiz yaptıkları durumlarda bu şablon önerilir.

18)   Üçüncü adımda Global Database Name kısmına veritabanı ismini yazıyoruz. Ben örneğimde ORCL ismini giriyorum. SID otomatik olarak tekrar ORCL olmakta. (NOT: Oracle kullanıcısının profilinde tanıttığımız ORACLE_SID değişken ismi ile burda girilen SID isminin aynı olması lazım)

19)   Oracle veritabanını ve ASM instance yönetmek için Oracle ile gelen Enterprise Manager konsolunun yüklemek için Configure Enterprise Manager seçeneğini seçip diğer ayarları varsayılan ayarlarda bırakıyoruz ve ilerliyoruz.

20)   Oracle sistemimizi yönetecek kullanıcı hesapları için ayrı ayrı parolalar giriyoruz. Ben örnekte hızlı olsun diye tek bir parola belirleyeceğim, ancak gerçek “production” ortamında ayrı ayrı şifreler verilmesi gerekmektedir. 11g kompleks şifreleme özelliğini zorunlu tutar(şifre en az 8 karakter uzunluğunda olmalı, en az 1 rakam, en az 1 büyük harf ve en az 1 sembolden oluşmalıdır).

21)   Bir sonraki adımda yeralan Storage Options kısmında veritabanımızın depolama seçimini yapmamız gerekecek. Daha önceden ASM kurduğumuzdan ASM seçeneğini seçip ileriliyoruz.

a)      File System: Belirtilen bir dizine yapılan standart depolama seçeneğidir.

b)      ASM: Farklı disklerden oluşan disk gruplarında eş zamanlı ve paylaşımlı depolama sistemidir. Depolama Oracle tarafından control edilir ve very kaybı riski en aza indirgenir.

c)       Raw Devices: Eğer Real Application Clusters ortamında kurulum yapılmaktaysa ve cluster dosya sistemi yoksa(mesela OCFS) o zaman bu seçenek seçilir.

22)   Yedinci adımda uygun ASM disk grupları yer alacaktır. ASM yapılandırmasında DATA adlı disk grubumuz olduğundan, Flash Recovery Area gibi yedek dosyaların yer alacağı ayrı bir disk grubuna ihtiyaç duyacağız. Bu sebeple RECO adında yeni bir ASM disk grubu oluşturmak için mevcut pencereden Create New düğmesine tıklıyoruz.

23)   Disk Group Name kısmına RECO yazıp listedeki tek diski işaretleyerek, REDUNDANCY seçeneğini tek diskimiz olduğundan External olarak işaretleyip OK düğmesine tıklıyoruz.

24)   Bir önceki penceremizde her iki disk grubununda seçili olduğundan ve durumlarının(state) MOUNTED olduğundan emin olarak NEXT düğmesine tıklayıp bir sonraki adıma ilerliyoruz.

25)   Oracle dosyalarının lokasyonu +DATA şeklinde bir lokasyonda yer almaktadır. Oracle, ASM ile bundan sonra tüm database dosyalarını DATA adlı diskgrubu içindeki mevcut disklerde paylaştıracak ve yönetimini otomatik olarak kendisi yapacaktır. Multiplex Redo Logs and Control Files seçeneğini tıklayarak alternatif lokasyon belirleyebilir ve disk grubunda bir sorun meydana gelse dahi veritabanın çalışmasını sağlayan redo loglar ve kontrol dosyalarının farkli yerlerde de barındırılması sebebiyle veritabanını kolayca ayağa kaldırabilirsiniz.

26)   Bir sonraki adımda FlashBack Recovery Area olarak kullanılacak ASM disk grubu seçilmiştir. Flash Recovery Area alanı, tüm data dosyalarının 2 kopyasını, artalan yedekleri(incremental backups), kontrol dosyalarını, SPFILE lerı, arşivlenmiş redolog dosyalarını barındıracağından yeterince büyük bir alan olmalıdır.

Enable Archiving seçeneği ile online redolog dosyalarının yedekleri tutulmakta ve böylece felaket anında geri kurtarma imkanı olmaktadır. Ancak, disk alanının yeterince geniş olduğu dsk grupları seçilmezse veritabanı işlem performansında düşüş olur.

27)   Bir sonraki adımda, Sample Schemas seçeneği örnek tablo, index ve diğer objelerin yer aldığı şemaları kurar. Eğitim amaçlı olarak kullanılabilmektedir. Ben bu kısmı işaretlemeden atlıyorum.

28)   Onbirinci adımda açılan pencerede;

MEMORY: instance yönetimi için kullanılan bellek yönetimi ve değerlerinin yer aldığı pencere gelmektedir. Oracle11g ile yeni gelen bir özellik olan Automatic Memory Management(Otomatik Bellek Yönetimi) özelliği seçili olduğu takdirde instance bellek yönetimi Oracle tarafından yapılacaktır. Yüksek performans için bu seçeneğin işaretlenmesi tavsiye edilir.

SIZING: Database block ebadı ve aynı anda maksimum kaç kullanıcının bağlanacağını belirten değerler yer alır. Varsayılan ayarlarda bırakıyorum.

CHARACTER SET: Veritabanının hangi karakter setini kullanacağı, varsayılan dil ve bölge ayarları tanımlanır.

CONNECTION MODE: Veritabanına bağlantının ne tür olacağını belirtir. Dedicated Server seçilirse(varsayılan budur), bellekte ayrılan Program Global Area tüm kullanıcılara paylaştırılır. En fazla 40 eşzamanlı kullanıcı için idealdir. Daha fazla sayıda eşzamanlı bağlanacak kullanıcı sayılarında Shared Server tavsiye edilir. Memory içinde her kullanıcı için ayrı PGA açıldığından veritabanı I/O performansında azalma meydana gelmez.

Ben örneğimde Memory Size değerini 340 MB olarak düzeltip, AMM seçeneğini işaretliyorum ve diğer tüm sekmelerdeki ayarları varsayılan olarak dokunmadan NEXT tuşuna tıklayarak ilerliyoruz.

29)   Bir sonraki adım güvenlik ayarları olarak Oracle 11g teknolojisinin kullanılacağı yada daha önceki versiyon güvenlik ayarlarının kullanılacağı seçeneği sunar. Ortamda Oracle11g öncesi veritabanları varsa, ikinci seçenek uygundur. Eğer sadece 11g kullanılacaksa, ilk seçeneğin işaretlenmesi tavsiye edilir.

30)   Bir sonraki adımda, Oracle Tavsiyecileri(advisor) ile sistemin performasının periyodik check-up edilmesi, istatistiklenmesi ve raporlanması amacı ile Enable Automatic Maintanance Tasks adlı kısım yer almaktadır. İşaretledikten sonra ilerliyoruz.

31)   Bir sonraki adımda, fiziksel dosyalarımız ve redo log grupları ile ilgili bölüm gelmekte. Bu kısımda mevcut redolog gruplarına yeni üyeler ekleyebilir yada yeni redo log grupları ekleyebilirsiniz. İşlem yapmadan ilerliyorum.

32)   En son pencerede Create database seçeneği işaretlerek FINISH düğmesine basarak veritabanını oluşturabilir, yada Save as a database template seçeneğini seçerek mevcut konfigürasyonu şablon olarak kaydedebilir ve ilerde veritabanı oluşturmak için kullanabilirsiniz.

33)   Başarılı kurulumumuzu aşağıdaki snapshotta görüldüğü gibi bitiriyoruz.

 Kurulum sonrasında OEL 5.0 üzerinde ASM instance ve veritabanın her reboot sonrası otomatik açılabilmesi için /etc/oratab dosyası içinde aşağıdaki değişiklik yapılmalıdır.

+ASM:/u01/app/oracle/products/11.1.0/db_1:Y
orcl:/u01/app/oracle/products/11.1.0/crs:Y

İPUÇLARI: Linux ortamında her açılış sonrası “oracle” adlı  kullanıcı ile oturum açıp, terminal pencereden aşağıdaki komutları çalıştırmak gerekir(internetten bunların otomatik scriptlerini bulup her reboot veya açılış sonrası bu zahmetten tabikide kurtulabilirsiniz).

$   /u01/app/oracle/product/11.1.0/db_1/bin/lsnrctl start   à LİSTENER servisini çalıştırır

$  / u01/app/oracle/product/11.1.0/db_1/bin/dbstart   à DATABASE ve ASM INSTANCE ları  çalıştırır

$  / u01/app/oracle/product/11.1.0/db_1/bin/emctl start dbconsole   à Oracle Enterprise Manager konsolunu  çalıştırır

https://linux1.oradata.net:1158/em ile Mozilla web tarayıcısı üzerinden Oracle Enterprise Manager konsoluna giriş yapabilir ve veritabanı yönetim aktivitelerini sağlayabilirsiniz.